Creek 4040 A: Supertest van de compacte DAC-volledige versterker bij lowbeats.de

Het online magazine lowbeats.de test in november 2025 de uiterst compacte, slechts 21 cm brede geïntegreerde versterker met ingebouwde D/A-converter (en optioneel verkrijgbare phono-ingangstrap) Creek 4040 A en prijst het “schone, emotioneel gedreven, voor een digitale versterker ontypisch warme klankbeeld”:

“De Creek is eerder een sprinter dan een langeafstandsloper. Hij houdt van een wendbaar, snel geluid dat gebaseerd is op een strakke bas. Het nieuwe album van Lorde, ‘Virgin’, is dus precies wat je nodig hebt. ‘Man of the Year’ begint als een voorspelbare ballade, gevolgd door orkestrale synthesizers – hier moet een versterker innerlijke spanning, elegantie en kracht binnen drie minuten laten zien. Bij de 4040 A komt ook de kwaliteit van de converter tot zijn recht, want we streamen via Qobuz met 24 bit en 44,1 kilohertz. We sloten eerst de Epos ES-7N aan. Dat is een droomteam – alles stroomt, de ruimtelijke afbeelding is sterk, Lorde staat precies in het midden. Maar ze glimlacht niet, alles is serieus op haar nieuwe album. Ook de Creek gunt zich geen valse lichtheid – vooral de aanwezigheid van de hogere bastonen verraadt zijn Britse afstemming.

Wie is Jess Gillam? Eigenlijk een saxofoniste met een nieuw album op het label Decca. […] Juist hier wil ik horen hoeveel innerlijke rust een moderne digitale versterker kan bereiken. Het is indrukwekkend. Grote spanningsbogen, sterke emotionele samenhang – en steeds weer die lange ademfrasen van Jess Gillam. “Calm down”, zouden de Britten zeggen. De Creek klinkt ontspannen, met een neiging tot warmte – helemaal niet volgens het cliché van een digitale versterker.

Met ‘What Are You Doing the Rest of Your Life’ van Michel Legrand zitten we plots op de eerste rij van een jazzclub. De Creek 4040 A laat de snaren van de contrabas snarren. Dat komt los als een pijl uit een gespannen boog – de vleugel tast zich een weg in de ruimte. Met gesloten ogen had ik gezworen dat dit een zuivere Class A/B-versterker was. Misschien zelfs met een buizenversterker erin. Die fysieke aanwezigheid – prachtig. Elk instrument verschijnt met authentieke ‘lichaamsdimensies’ – een contrabas in de luisterruimte, binnen handbereik – dat is reproductiekunst op topniveau.

Juist op dit punt maakt hij zijn vergelijkingspartner niet belachelijk, maar laat hij opnieuw zijn kwaliteiten bewonderen. De Cambridge Audio EXA100 heeft op papier meer vermogen onder de motorkap, maar hij overtroeft de nieuwe Creek niet. Die klinkt een tikkeltje opener, nog preciezer. Voor mij duidelijk de sympathiekere versterker. Dat is een subjectieve mening. Maar precies in die wereld is Michael Creek opgegroeid – en daar is hij nog steeds actief.”